Wprowadzenie do badań nad abataceptem
W ostatnich latach nastąpił znaczny postęp w zrozumieniu mechanizmów immunologicznych towarzyszących reumatoidalnemu zapaleniu stawów (RZS). Badania nad substancjami czynnymi, takimi jak abatacept, koncentrują się na identyfikacji markerów, które mogą przewidywać odpowiedź na leczenie. Niniejsze doniesienie opiera się na badaniach naukowych, które dostarczają nowych, istotnych informacji na temat roli autoantygenów, w tym przeciwciał przeciwko peptydyl-argininie deiminazie 4 (aPAD4), białkom karbamilowanym (aCarP) oraz przeciwciałom przeciwko RA33 (aRA33) w kontekście przewidywania skuteczności abataceptu w leczeniu RZS.
Cel badania
Celem badania było zbadanie roli nowo powstających autoantygenów, takich jak aPAD4, aCarP i aRA33, obok tradycyjnie ocenianych czynników, takich jak czynnik reumatoidalny (RF) i przeciwciała przeciwko cytrulinowanym białkom (ACPA), w przewidywaniu odpowiedzi na abatacept oraz jego wskaźnika utrzymania wśród pacjentów z RZS.
Metodyka badania
Projekt badania i populacja
Badanie przeprowadzono w Rheumatology Unit of the University Clinic of Cagliari, gdzie zarekrutowano 121 pacjentów spełniających określone kryteria włączenia. Zbierano dane demograficzne oraz kliniczne, a także oceniano status RF i ACPA na podstawie dokumentacji medycznej pacjentów. Poziom aPAD4, aCarP i aRA33 był określany metodą ELISA.
Ocena autoantygenów
Status RF i ACPA był oceniany rutynowo, natomiast aPAD4, aCarP i aRA33 były mierzone w próbce surowicy przechowywanej w temperaturze -80 °C do analizy. W badaniu zastosowano różne metody statystyczne, aby ocenić powiązania między wynikami leczenia a obecnością autoantygenów.
Wyniki badania
Charakterystyka populacji badanej
W badaniu wzięło udział 121 pacjentów z RZS, w tym 92 kobiety (76%). Średni wiek pacjentów wynosił 59,1 lat, a czas trwania choroby 15 lat. Abatacept był stosowany jako pierwsza terapia biologiczna u 23% pacjentów.
Prewalencja autoantygenów
W badanej grupie pozytywność RF, ACPA, aPAD4, aCarP i aRA33 wynosiła odpowiednio 74,4%, 69,4%, 43,8%, 23,9% oraz 14,9%. Zastosowanie różnych kombinacji autoantygenów ujawniło, że 87,6% pacjentów było pozytywnych dla przynajmniej jednego z badanych autoantygenów.
Odpowiedź EULAR i związki z obecnością autoantygenów
Osiągnięcie odpowiedzi EULAR w ciągu 6 miesięcy zaobserwowano u 64,5% pacjentów. Wykazano, że pozytywność ACPA i/lub aPAD4 znacząco zwiększała szansę na osiągnięcie odpowiedzi EULAR w porównaniu do pacjentów z podwójną negatywnością tych autoantygenów (skorygowana szansa 2,7, p=0,026).
Trzyletnia retencja leku i związki z obecnością autoantygenów
Na koniec 3-letniego okresu obserwacji 39,7% pacjentów przerwało leczenie abataceptem. Wykazano, że pozytywność przynajmniej jednego z autoantygenów ACPA, aPAD4 lub aCarP była związana z wyższą retencją leku (62,1% vs 33,5% dla pacjentów z potrójną negatywnością, p=0,022).
Dyskusja wyników badania
Wyniki tego badania potwierdzają skuteczność abataceptu w leczeniu pacjentów z RZS, a także podkreślają znaczenie nowych autoantygenów, takich jak aPAD4 i aCarP, w przewidywaniu odpowiedzi na leczenie. Nasze badania dostarczają dowodów na to, że integracja nowych biomarkerów z tradycyjnymi może poprawić dokładność przewidywania odpowiedzi na leczenie.
Podsumowanie i wnioski
Badanie sugeruje potencjalne korzyści z zastosowania skojarzonej oceny ACPA, aPAD4 i aCarP w przewidywaniu odpowiedzi na leczenie i długoterminowych wyników u pacjentów z RZS leczonych abataceptem. Potrzebne są dalsze badania prospektywne na większych grupach pacjentów, aby potwierdzić nasze wyniki i poprawić modele predykcyjne.
Bibliografia
Floris Alberto, Angioni Maria Maddalena, Fadda Mattia, Naitza Micaela Rita, Congia Mattia, Chessa Elisabetta, Piga Matteo and Cauli Alberto. The role of Anti-PAD4, Anti-CarP, and Anti-RA33 antibodies combined with RF and ACPA in predicting abatacept response in rheumatoid arthritis. Arthritis Research & Therapy 2025, 27(), -. DOI: https://doi.org/10.1186/s13075-024-03470-y.
